Schiebroeksepark.1

Het Schiebroekse Park likt zijn wonden (2005)

Hoogte-metingen inrichtingsplan kloppen niet met die van inspectie Verkeer en Waterstaat!

Park in erbarmelijke staat na kaalslag… – door Jan Ochtman, stichting Natuurbehoud Vlinderstrik – 26 mei 2005 Het Schiebroekse Park in de Rotterdamse deelgemeente Hillegersberg – Schierbroek likt zijn wonden. Het park is zich bezig te herstellen, zo goed en zo kwaad als het in de erbarmelijke omstandigheden na de kaalslag kan gaan.

– door Jan Ochtman, stichting Natuurbehoud Vlinderstrik –
26 mei 2005

Het Schiebroekse Park in de Rotterdamse deelgemeente Hillegersberg – Schierbroek likt zijn wonden. Het park is zich bezig te herstellen, zo goed en zo kwaad als het in de erbarmelijke omstandigheden na de kaalslag kan gaan.

Vrijwel alle rooivergunningplichtige bomen zijn verdwenen en als het aan het dagelijkse bestuur van de deelgemeente Hillegersberg – Schiebroek ligt komen deze ook nooit meer terug. Wel zo gemakkelijk, want dan hoeft er niet meer zo moeilijk gedaan worden om rooivergunningen aan te vragen.

Verdrag van Chicago
Het Verdrag van Chicago, dat voorschrijft dat binnen een bepaalde zone rond een vliegveld (in dit geval het zogenaamde 2% hellingsvlak) geen obstakels mogen voorkomen die de vliegveiligheid in gevaar brengen, heeft zijn werk gedaan.
(het Schiebroeksepark ligt in de aanvliegroute van het ‘Rotterdam airport’).

400 bomen gered onder druk van protesten!
Er staan nog zowaar zo’n 400 bomen in het park overeind (in de zuidelijke grens van de rooivergunning). Deze had de vergunninghouder vanaf 15 maart willen rooien. Op 15 en 16 maart zijn er helaas 46 bomen gerooid, maar daarna is de kaalslag onder druk van de protesten gestopt!

Immers gedurende de periode 15 maart – 15 juli mag er niet gerooid worden volgens bladzijde 14 van het in het convenant Schiebroeksepark als uitgangspunt opgenomen Transformatie advies van 8 januari 2003.

46 bomen
Bewonersprotesten tegen het onrechtmatig rooien van 46 bomen werden op 24 mei 2005 behandeld in de commissie voor de behandeling van bezwaarschriften van de deelgemeente Hillegersberg – Schiebroek.
Gemeentewerken meende in die periode te mogen rooien als er vooraf gecontroleerd werd op broedende vogels en als er met de nodige zorgvuldigheid te werk werd gegaan. Deze argumenten werden door ons onderuit gehaald en niet in het minst door een bewonersgetuige uit de Berberisweg die kon verklaren dat er bij de rooiwerkzaamheden erg ruw te keer werd gegaan!

Wat nu?….moet men gedacht hebben bij de commissie. Wel, de onafhankelijke commissie is tot de conclusie gekomen dat het convenant Schiebroeksepark onzorgvuldig geformuleerd is en dus werd aan het dagelijks bestuur het advies meegegeven om onze bezwaren ongegrond te verklaren (volgt u het nog?).

Jawel, hetzelfde convenant Schiebroeksepark dat de Rechtbank in haar overwegingen heeft meegenomen om de bezwaarmakenden in het ongelijk te stellen!

Mede op grond van het convenant zijn verweerders zowel bij de Rechtbank als bij het verzoek om voorlopige voorziening bij de Raad van State in het gelijk gesteld. Het is bizar dat gemeentewerken het vertikt om de in het convenant (en Transformatieadvies) afgesproken voorschriften na te leven en hierin nog worden gesteund ook door de onafhankelijk commissie voor de behandeling van bezwaarschriften.

Wij zullen moeten afwachten of het dagelijkse bestuur het advies overneemt; zo ja dan gaan bewoners en onze stichting onmiddellijk naar de Rechtbank die dan haar eigen uitspraak van 13 september 2004 tegen het licht mag houden!

Hoofdzaak
Op 18 maart 2005 werd de hoofdzaak van het beroep van de bewonersgroep Berberisweg bij de Raad van State behandeld. Toen pas (helaas was daar eerder niet de gelegenheid voor) werden de officiële hoogtemetingen van de inspectie Verkeer en Waterstaat van juni 2003 ter sprake gebracht. Deze blijken bij lange na niet te kloppen met de metingen waarop de rooivergunning en het Inrichtingsplan zijn gebaseerd. De filosofie achter het Inrichtingsplan was dat de bomen in het Schiebroekse Park alom te hoog zouden zijn en dat daarom een drastische kaalslag nodig was om het steeds ontwrichten van het park te voorkomen.

Bomen bleken niet te hoog…
Uit de metingen van juni 2003 blijkt echter dat slechts aan de buitenranden van het park enkele bomen te hoog waren, namelijk ten westen en ten noorden van de Educatieve Tuin en in mindere mate ten noorden van de Volkstuinen. In de kern van het park waren de bomen dus helemaal niet te hoog. Met name voor de honderden Beuken, Eiken en Acacia’s ten zuiden van de Educatieve Tuin kon de deelgemeente niet aannemelijk maken dat deze binnen een tijdsbestek van twintig of dertig jaar wel boven het 2% hellingsvlak (van het verdrag van Chicago) zouden gaan uitsteken.

Alle uitspraken in een heel ander daglicht
Dit nieuwe gegeven brengt natuurlijk alle voorafgaande uitspraken van het Dagelijkse Bestuur van de deelgemeente, de Rechtbank en de Raad van State in een heel ander daglicht. Geen nood, bedacht zich het dagelijkse bestuur. Wij zeggen gewoon dat alle bomen die wij hebben willen kappen, zijn gekapt. Wij geven dan die 400 bomen die er nog staan weliswaar cadeau; maar dan kan op grond van onze verklaring appellanten niet ontvankelijk verklaard worden omdat dan het procesbelang niet meer aanwezig is.

Het dagelijkse bestuur van de deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek wringt zich momenteel en keer op keer in vreemde bochten om haar gelijk te halen. Uitspraak Raad van State in de Hoofdzaak wordt binnen enkele weken verwacht..
(Besluit dagelijkse bestuur op het advies van de commissie wordt niet binnen zes weken verwacht).

Wij houden u op de hoogte!
Jan Ochtman
Stichting Natuurbescherming Vlinderstrik.

Informatie:
Stichting Natuurbescherming Vlinderstrik
Larikslaan 138
3053 LE Rotterdam
Tel/fax: 010-4226671
email: jochtman@nullxs4all.nl

Afval

Bericht volgt…

Consultatieavond Groenplan en natuurwetgeving (september 2004)

Verslag van de consultatieavond groenplan Rotterdam en Plan van Aanpak Natuurwetgeving op 29 september 2004 bij het Rotterdams Milieucentrum.

Bolisus


Het Groenplan
Wethouder Bolsius presenteert het concept Groenplan. De voorzitter (Wiert Omta), tevens gespreksleider, leidt de avond en geeft de aanwezigen de gelegenheid om vragen te stellen te stellen naar aanleiding van de presentatie. 

• V: De heer Siemons (Leefbaar Rotterdam), vraagt zich af of er nog meer meren bij komen, dus dat er groen wordt opgeofferd voor water. A: De Wethouder antwoordt dat dit niet zo zal zijn. Wel is binnenkort de vergroting van de Zevenhuizerplas klaar. 

• V: Een aanwezige in de zaal vraagt of inspraak mogelijk is omdat het hier om een concept gaat. A: De Wethouder geeft aan dat deze bijeenkomst een consultatieavond is en dat opmerkingen in ieder geval worden meegenomen. Het Groenplan kent geen formeel inspraaktraject 

• V: de voorzitter/gespreksleider vraagt welke koppeling er is tussen groen en beheer? A: De Wethouder geeft aan dat er alleen nog maar plannen worden geaccepteerd als het beheergeld ook geregeld is. Als er geen beheer is geregeld, dan ook geen plan! 

• V: Afgevaardigde van Wijkgroen vereniging Alexander vraagt zich af wat met de DOP NOAP gaat gebeuren. A: Wethouder geeft aan dat de DOP NOAP nu afgedicht is en kan worden ingericht als groene functie, bijvoorbeeld golf of is anders. In ieder geval moeten er verbindingen komen via of langs DOP NOAP richting Midden Delfland. Er is geen sprake meer van inrichting als beelden- of kunstpark 

• V: Dhr. Apon van de Rotterdamse Bond van Volkstuinders zegt dat het Groenplan een link heeft met het RPR, hierin is ook sprake van de Recreatieve stad, waarom moeten volkstuinders dan weg, volkstuinieren is toch divers, intensief gebruikt groen, recreëren in tuinen A: Wethouder geeft aan dat de grond in de stad schaars is en dat er dus afwegingen gemaakt moeten worden welke functies daaraan toegekend worden. Zo´n afweging is bijvoorbeeld in het RPR2010 gemaakt voor de polder Laag Zestienhoven en er is daar door het college besloten woningen te bouwen. Voor een aantal volkstuinen die moeten verdwijnen wordt gekeken waar ze teug kunnen komen. Voor sommige oudere volkstuinders biedt dit helaas niet altijd soelaas, omdat deze groep niet altijd een nieuwe tuin gaat beginnen. Het argument dat een nieuw complex te ver weg ligt speelt slechts ten dele een rol, omdat veel volkstuinders hun tuin nu ook al met de auto bezoeken.

• V: Mevrouw Van der Horst (VTM) geeft aan dat er in Rotterdam geen natuurbeleidsplan is. Het Groenplan gaat alleen maar over uitvoeren en geld. Zij zegt dat het functioneel groen dat bedacht is vanachter een computerscherm, er moet ook invulling worden gegeven of het ook wel mooi is. Er wordt nu met name gezocht naar relaties tussen groen en bedrijven zoals Schieveen. Zij vraagt waarom wordt niet gekeken is om zo´n combinatie met agrariërs te doen. Ze vindt het jammer dat er niet vaker overlegd wordt met de betrokken groepen. A: De Wethouder geeft aan dat de samenwerking bij het maken van een dergelijk plan meer opgezocht moet worden met natuur- en groenorganisaties en zal dit onder de aandacht brengen. De Wethouder geeft aan dat niet al het groen in combinatie met bedrijvenparken wordt uitgevoerd. Dit is nu met name in Schieveen aan de hand. Wederom geeft de Wethouder aan dat er steeds een afweging gemaakt moet worden tussen functies. Als stad willen we met zijn allen toch ook dat naast natuur en recreatie mensen kunnen wonen en werken, daarom moeten we keuzen maken met de schaarse ruimte die aanwezig is. 

V: De voorzitter vraagt of een discussie over de kwaliteit van het groen mogelijk is. A: De Wethouder geeft aan dat een doelstelling van het Groenplan ook is om meer tinten groen in de stad te krijgen, dus meer diversiteit zodat het meer aansluit op de verschillende wensen van de vele gebruikers. Bij Schieveen is i.s.m Natuurmonumenten besloten om daar in plaats van weidegebied, moerasnatuur te ontwikkelen met een toename van het aantal soorten. Voor iemand die van weides houdt is dat dan niet leuk. In het Zuiderpark is de diversiteit door de aanpassing van de inrichting vergroot. 

• V: Een mevrouw uit de zaal geeft aan dat in het Zuiderpark een bosplantsoen (oude bomen werden bedoeld, red.) ten behoeve van nieuwe velden voor voetbalclub Spartaan 20 wordt gekapt. Waarom kan die club geen andere velden krijgen van clubs in dat gebied die juist minder velden nodig hebben. Zo wordt het bos behouden en blijven de vleermuizenpopulaties die zich daar bevinden ook in stand. Dit leidt tot meer natuurwaarde. Het kappen is nu al gestart. Waarom kunnen we hier niet flexibel in zijn? A: De Wethouder geeft aan dat deze afweging genomen is toen andere clubs in het gebied nog wel gezond waren en hun eigen velden nodig hadden. De velden van de ander clubs liggen ver weg voor Spartaan 20. Verder wordt gemeld dat de Gemeente aan alle richtlijnen heeft voldaan die gelden omtrent de kap van bomen in relatie tot vleermuizen en natuurwaarden,er wordt nu ten onrechte een beeld geschetst dat dit niet zo is. We houden ons aan de vergunning en de maatregelen om die vleermuizen elders een kans te geven. A: de voorzitter vat het antwoord van de wethouder samen door aan te geven dat er meer belangen zijn en wil van de aanwezigen graag vragen over het algemene verhaal van het Groenplan. 

• V: Mevrouw Ineke Deurlo-de Hoog (wonend in de Schiezone) heeft geconstateerd dat daar bij een boer een dikke laag (klei)grond is gestort op de bestaande veengrond. Kan dat zomaar , wordt ook naar de samenstelling van dergelijke grond gekeken? Welke gevolgen heeft dat voor het gebied als het in de toekomst natuurgebied wordt of welke invloeden zijn er geotechnisch gezien voor de funderingen van de huizen? Dat kleipakket heeft een enorme druk op de ondergrond. A: De voorzitter legt uit dat de Wethouder niet van ieder hoop grond in de stad op de hoogte is, de voorzitter geeft aan dat ze even contact moet opnemen in de pauze met de ambtenaar die zich in de zaal meldt. De voorzitter wil graag dat de grote lijn van het verhaal in de gaten wordt gehouden in de verdere discussie. 

• V: Afgevaardigde van Milieudefensie vraagt zich af hoe de tweede doelstelling van het Groenplan (meer groen rondom de stad, red.) bereikt kan worden al in de stad niks wordt afgebroken. Hoe maak je meer groen als alles vol staat, als er woongebieden en bedrijventerreinen bijkomen? A: De Wethouder geeft aan dat een doelstelling is om in de stad niet meer maar beter en bruikbaarder groen te maken. Soms komt er wel meer groen in de stad doordat wordt gesloopt of combinaties worden aangegaan zoals het dakpark Vierhavenstrip in Delfshaven.
In de gebieden rondom de stad is al veel groen je kan er alleen niet komen. Met meer groen om de stad wordt juist toegankelijk groen bedoeld, dus paden en routes ernaar toe en erdoorheen. 

• V: Mevrouw Van der Velde, voorzitter van stichting Bomenridders, geeft aan dat er steeds minder groen in de stad overblijft en er makkelijk wordt omgegaan met het groen dat dichtbij de bewoners aanwezig is. Van de Nederlanders vindt 97% het juist erg belangrijk dat er groen in de buurt is. Toch worden er bomen gekapt voor tijdelijke ingrepen. Er wordt te lichtvaardig omgesprongen met kapvergunningen. Hier ligt een grote rol voor de gemeente A: De Wethouder legt uit dat er bij het verlenen van een kapvergunning altijd de verplichting is tot herbeplanting. Als voorbeeld noemt hij de bomen rond de Veerhaven die gekapt moesten worden, omdat ze te gevaarlijk waren voor de omgeving. Daar komen nieuwe bomen voor in de plaats. In IJsselmonde zijn een aantal bomen gekapt omdat dit nodig was om tijdelijk een markt op de deze locatie mogelijk te maken. 

V: Een ander lid van de stichting Bomenridders geeft aan dat zij alternatieven hebben ingebracht voor een andere locatie van de tijdelijke markt in IJsselmonde, maar dat daar niet naar geluisterd is. A: De Wethouder geeft aan dat het verlenen van de kapvergunning in dit geval een verantwoordelijkheid van de deelgemeente is, waarbij soms rekening gehouden moet worden met tijdelijke situaties. V: De voorzitter vat het samen door te vragen of er bij tijdelijke situaties wel altijd goed naar de toekomst wordt gekeken. A: De Wethouder benadrukt opnieuw dat de bomen rond de Veerhaven gekapt zijn, omdat ze te gevaarlijk waren. Daarnaast kunnen er tijdelijke ingrepen voorkomen. 

V: Een lid van de Bomenridders geeft nogmaals aan dat zij met alternatieven zijn gekomen en dat het OBR uiteindelijk hun alternatief zijn hebben overgenomen. A: De voorzitter antwoordt hierop dat hun alternatief dan uiteindelijk wel is uitgevoerd. A: Een lid van de stichting Bomenridders antwoord dat het hele proces niet fijn is gegaan. 

• V: Emile van Rinsum, directeur van het Rotterdams Milieucentrum geeft aan dat er iets hobbeligs is bij de deelgemeenten met betrekking tot de kapvergunningen. Er is geen overzicht, er is geen stedelijk protocol. Er zijn vreemde ‘moves’ waar we niets van horen. Hij pleit voor een stedelijk protocol, zodat de burgers weten waar ze aan toe zijn. Nu hebben alle twaalf deelgemeenten eigen beleid. Het zou goed zijn als de wethouder met de deelgemeenten aan tafel gaat zitten. A: De Wethouder antwoordt dat bij Gemeentewerken iemand gespecialiseerd is in de advisering over kapvergunningen van bomen en de deelgemeenten adviseert. De Wethouder zegt toe dat hij zal onderzoeken hoe het verlenen van kapvergunningen bij de deelgemeenten op dit moment is geregeld. Verder zegt de Wethouder toe dat hij laat uitzoeken of een informatiesysteem voor kapvergunningen bestemd voor burgers mogelijk is. Met zo’n informatiesysteem moet wel voorzichtig mee worden omgegaan, meent de Wethouder. Het zou in de vorm van een website kunnen zijn. Dit idee heeft de Wethouder al besproken met de directeur Buitenruimte van Gemeentewerken. 

• V: Een aanwezige in de zaal geeft aan dat we op het gebied van informatievoorziening iets kunnen leren van Amsterdam. Hij is met een groep belangstellenden op bezoek geweest bij de heer Timmermans van DRO Amsterdam. In Amsterdam is elke boom of vleermuis in kaart gebracht voor ieder stadsdeel. Ook monumentale bomen zijn in
kaart gebracht. Bij het verlenen van kapvergunningen geeft een commissie, waar ook buurtbewoners en een dendroloog deel van uitmaken, advies. In Rotterdam worden vaak bomen gekapt waar dat niet nodig is. A: De Wethouder geeft aan dat hij het weekend na deze consultatieavond de wethouder van Amsterdam treft. De wethouder vraagt de vraagsteller of hij ook weet hoeveel vierkante meter groen een inwoner in Amsterdam heeft. Dat is 25 vierkante meter in vergelijking met 75 vierkant meter in Rotterdam. De Wethouder benadrukt nogmaals zijn toezegging om te inventariseren hoe de verlening van kapvergunningen is geregeld . Tevens benadrukt bij opnieuw dat de bonen bij de Veerhaven vanwege de onveiligheid gekapt zijn. 

V: Een aanwezige in de zaal geeft dan dat in Amsterdam wel minder vierkant meters groen per bewoner aanwezig zijn, het groen is daar wel beter onderhouden. A: De Wethouder geeft aan dat Gemeentewerken bestanden beheert waar precies in aangegeven is hoe en wanneer de bomen onderhouden worden. Misschien is het idee om de commissie uit te nodigen om bij Gemeentewerken dit informatiesysteem te komen bekijken. V: Een aanwezige in de zaal geeft aan dat bij kap- of snoeiwerkzaamheden vaak de verkeerde soorten worden aangepakt. A: De wethouder antwoordt hierop dat goede aannemers voor dit soort werkzaamheden worden ingeschakeld. Als ze niet voldoen krijgen ze geen contract meer. 

• V: Een aanwezige in de zaal geeft aan dat er veel ‘vergrijzing’ is, er wordt veel papier geproduceerd in plaats van levend groen. A: De Wethouder geeft aan dat er weliswaar veel via papier wordt gecommuniceerd, maar dat ook e-mail steeds belangrijker wordt. Daarnaast vindt er veel hergebruik van papier plaats en wordt voor papier gebruik gemaakt van productiebossen. 

• V: Een aanwezige in de zaal geeft aan dat in Oud-Mathenesse alternatief gestraften het groen onderhouden. Hij vraagt of er geen deskundige bij het onderhoud aanwezig kan zijn die aangeeft wat ze moeten doen ze aan het werk houdt. A: De wethouder geeft aan dat het onderhoud van groen door alternatief-gestraften onder deskundige leiding moet gebeuren. Schoonmaakwerkzaamheden in het groen kunnen bijvoorbeeld uitgevoerd worden zonder de aanwezigheid van een deskundige. Over dit punt zal hij contact opnemen met Gemeentewerken. V: De vraagsteller geeft aan dat hij gezien heeft dat de door alternatief-gestraften laatst bij hem in buurt een pas ingezaaid grasveld aan jet schoffelen waren. 

• V: Een aanwezige in de zaal mist duidelijkheid en precisie waar de wethouder op aan koerst. Zo staat er in het Groenplan niets over natuurwaarden. A: De Wethouder geeft aan dat hij dit een zinnige opmerking vindt. 
V: De Vraagsteller zou liever zien dat per gebied wordt aangegeven wat het natuurtype is en wat voor kwaliteit het wordt A: De Wethouder vindt dit een goed punt, maar dit kan niet in abstract plan, wat het Groenplan is. Dit Groenplan geeft aan waar we de plannen willen uitvoeren. 

• V: Een aanwezige in de zaal vraagt wat de status van het Groenplan is. Welke invloed hebben bewoners op de uitvoering na vaststelling van het Groenplan door de raad? A: De Wethouder geeft aan dat dit Groenplan een strategie is voor de komende jaren. Bij de verschillende individuele plannen zelf is een officiële inspraakprocedure. V: De vraagsteller geeft aan dat de illustratie van het plan voor de Vlinderstrik dat in het Groenplan staat actueler is dan het RPR2010. 
A: De Wethouder geeft aan dat hij niet de details kent van het plan Vlinderstrik. In de pauze zal de betrokken ambtenaar de vraagsteller van antwoord voorzien.

Beschermde en bedreigde soorten in Rotterdam 
Martin Epe van Bureau Stadsnatuur Rotterdam (bSR) geeft een presentatie met veel dia’s over bedreigde en beschermde natuur in de stad. In het kader van de Aanpak Natuurwetgeving heeft bSR hierover een onderzoeksrapport uitgebracht. 

• V: De Voorzitter vraagt aan Marin Epe wat het meest bijzondere stukje natuur is dat voorkomt in Rotterdam. A: Het voorkomen van 3 tot 5 paartjes ijsvogels in de stadsparken. 

• V: Een aanwezige vraagt of bSR problemen verwacht met de handhaving van de Flora- en faunawet in verband met vogels? En zijn zij bereid bij rechtszaken aanwezig te zijn voor expertise? A: Dit is niet de taak van bSR. bSR zal dan ook niet op voorhand een bijdrage leveren in allerlei rechtszaken. 

• V: Een aanwezige vraagt of het inventariseren van vogelnesten wordt uitgevoerd zonder de nesten te benaderen? A: ja 

• V: Een afgevaardigde van de Milieudefensie vraagt op welke wijze de diversiteit van natuur in de stad wordt gewaarborgd? Het zou mogelijk zijn dat iedereen ineens met natte natuur bezig is, en dan krijg je een eenzijdige ontwikkeling. A: Dat zou met een natuurbeleidsplan voorkomen kunnen worden. Het zou goed zijn als er een dergelijk plan zou komen. Het Groenplan is daar echter niet voor bedoeld. 

• V: Manuel Kneepkens (Stadspartij Rotterdam) vraagt of het niet beter is als er een biotoopbescherming komt, in plaats van of naast het soortenbeleid? A: Met de realisatie van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) en via de komende Natuurbeschermingswet worden ook gebieden beschermd. Dat zijn aangewezen zones, zoals in Hoogvliet bij de Visserijgriend. Soorten komen daar vanzelf. Omdat de realisatie van de EHS te langzaam gaat is voor sommige soorten aparte actie nodig. Ook in de stad is een combinatie van gebieds- en soortenbeleid gewenst. 

• V: Barry Theunissen (Natuurmonumenten) De Provincie maakt de plannen voor de ecologische hoofdstructuur. Ik zou het stadsbestuur willen adviseren om per project de potenties van het gebied te bepalen. Dat moet door de ontwerpers en andere betrokkenen, ook de milieugroepen, in een vroege fase. A: Ik weet dat dit steeds vaker en beter gebeurt. Maar het kan inderdaad nog beter en ik zou dat alleen maar toejuichen. 

• V: De voorzitter vraagt of er ook voorbeelden zijn waarbij het niet zo goed ging met inventariseren? A: Een voorbeeld is bij Park de Twee Heuvels. Hier wordt al heel lang gewerkt aan plannen, maar komt in een late fase pas de soortinventarisatie gevraagd. Hierbij worden we dus laat in betrokken. Daardoor kun je de plannen niet optimaal meer afstemmen op de bijzondere soorten die er mogelijk voorkomen. 

• V: Anton Roelofsen (wijknatuurteam); Er zijn ook specifieke stadssoorten die een nieuw leefgebied vinden in de stad, daar zou meer aandacht voor moeten zijn. Verder zou het goed zijn als er meer stadsbreed wordt geïnventariseerd. 

Aanpak natuurwetgeving 
Jan Ensing van de DCMR Milieudienst Rijnmond presenteert het concept ‘Aanpak natuurwetgeving in ruimtelijke plannen’. Deze aanpak wordt na verwerking van opmerkingen uit de consultatie door het College van B&W vastgesteld. 

• V: De voorzitter vraagt of iedereen het stuk heeft ontvangen? Blijkt van niet. Bij het RMC kan het opgevraagd worden. 

• V: Een aanwezige vraagt of er voor overlast gevende vogels geen ontheffing worden verkregen? A: Er is geen ontheffing mogelijk voor het verstoren van broedende vogels bij uitvoering van plannen. De wet voorziet hier niet in. Bij overlast is jacht op een aantal soorten vogels mogelijk. 

• V: mevr. J. van der Velden (Bomenridders) Gaat deze aanpak naar de deelgemeente gestuurd worden? Wat is de inhoud van het begrip ‘groot maatschappelijk belang’? Zonder definitie kan iedereen dit argument gebruiken namelijk. En tenslotte, kan er altijd gecompenseerd worden? Ja, het stuk zal ook aan de deelgemeenten aangeboden worden. De rechter maakt uiteindelijk de afweging van het begrip ‘groot maatschappelijk belang’. Dus via jurisprudentie wordt het begrip steeds verder ingevuld. De gemeente gaat zorgvuldig met dit begrip om en gebruikt dit argument niet te pas en te onpas. In het kader van de Flora- en Faunawet is er geen sprake van compensatie, maar in het verzekeren van het duurzaam voortbestaan van bedreigde soorten. Hiervoor kunnen in de groenstructuur maatregelen worden genomen. Voor vleermuizen kunnen bijvoorbeeld vleermuiskasten worden aangebracht. Dergelijke maatregelen zijn soms nodig om een ontheffing te verkrijgen. In het ruimtelijk beleid (dus niet in wetgeving) is er wel een compensatiebeginsel, bijvoorbeeld bij aantasting van de Ecologische hoofdstructuur. Dan kan compensatie alleen door nieuwe natuurgebieden te realiseren. 

• V: Jan Ochtman (Natuurbehoud Vlinderstrik) Soms wordt er toch in een broedseizoen gewerkt. Dat zou niet mogen, worden deze aannemers weggestuurd? A: In principe wordt er zo min mogelijk in het broedseizoen gewerkt. Het is echter niet zo dat er voor de wet een broedseizoen bestaat, waarin werkzaamheden verboden zijn. Alleen de broedende vogel zelf wordt beschermd. Wanneer er geen vogel in een boom broedt, kan er gewoon gewerkt worden. De gemeente houdt zich uiteraard aan de regels. Bij overtredingen wordt opgetreden door de Algemene Inspectiedienst van het ministerie van LNV. 

• V: De voorzitter vraagt of je als milieugroep de strategie kan volgen om fouten in een planproces pas zo laat mogelijk te melden, zodat het plan zo lang mogelijk wordt opgehouden. Is dit de beste manier om iets voor natuur te bereiken of wordt er meer bereikt bij een vroegtijdige melding?
A: De gemeente dekt zich steeds beter in ter voorkoming van planvertraging. Het is niet meer zo eenvoudig om een rechtszaak te winnen. Het is daarom vaak beter om vroeg in een proces natuurpunten onder de aandacht te brengen. Dan kan er in het plan rekening worden gehouden met deze waarden. 

• V: Een aanwezige stelt dat er in de signaleringskaart stukken wit zitten die eigenlijk een kleur behoeven. A: Dit soort aanvullingen zijn welkom en precies het doel van deze avond. 

• V: Els Korving stelt dat de checklist niet compleet is. Zo mist bijvoorbeeld de categorie ‘water met overwinterende vogels’. A: Overwinterende vogels broeden niet en zijn daarom niet beschermd, deze categorie staat daarom niet op de checklist. Wel zijn dit soort opmerkingen welkom om een goede checklist te krijgen. Per email heeft Els Korving na de bijeenkomst twee opmerkingen bij de checklist geplaatst: – In plaats van ‘waterlopen’ kan beter worden gesproken over ‘wateren’; – Het laatste aandachtstreepje over werken in het broedseizoen is verwarrend en kan helderder worden beschreven. Deze opmerkingen worden meegenomen in de definitieve tekst. 

• V: Sjoerd Reinstra (S&R): De inventarisatiegegevens worden steeds belangrijker. Voorheen deed S&R in samenwerking met bewoners de natuur in kaart brengen in het gelijknamige project. Dit is helaas om budgettaire redenen gestaakt. S&R wil er wel geld in stoppen, maar niet alles. Ook burgers moeten zich voor de stad inzetten en hier vrijwillig aan meewerken, vind ik. Kan de DCMR hier ook een rol in spelen? A: Het is belangrijk dat ook de burger betrokken wordt, dat onderschrijf ik. Er is in het werkplan van de DCMR echter helaas geen geld voor beschikbaar. Hiermee is de avond beëindigd. 

De voorzitter bedankt iedereen voor hun aanwezigheid en sluit de avond om 22.30.


Toezeggingen van de wethouder naar aanleiding van de vragen over het Groenplan: 

1. De Wethouder zegt toe dat hij laat uitzoeken hoe het verlenen van kapvergunningen ook bij deelgemeenten is geregeld. 

2. Verder zegt de Wethouder toe dat hij laat uitzoeken of een informatiesysteem voor kapvergunningen bestemd voor burgers mogelijk is. 

3. De wethouder geeft aan dat het onderhoud van groen door alternatief-gestraften onder deskundige leiding moet gebeuren. 
Schoonmaakwerkzaamheden in het groen kunnen uitgevoerd worden zonder de aanwezigheid van een deskundige. Over dit punt zal hij contact opnemen met Gemeentewerken.

Schiebroeksepark.2.

Parkenoverleg in Amsterdam. Ook iets voor Rotterdam?

In Amsterdam bestaat het Parkenoverleg. Dit is een overleg tussen vertegenwoordigers van verschillende groene organisaties in Amsterdam, zoals parkvriendenverenigingen, volkstuinverenigingen, natuurbeschermingsgroepen, ambtenaren en andere geïnteresseerden.

Uit het midden van deze verenigingen wordt een ‘bestuur’ gekozen. Het bestuur onderhoudt het contact met het Amsterdams Milieucentrum.

Het doel van het parkenoverleg is drieledig:

1)Informatie-uitwisseling tussen de groepen onderling en het Amsterdams milieucentrum.
2) Advisering van het milieucentrum en omgekeerd.
3) Ondersteuning bij het opzetten van (nieuwe) verenigingen.

10 jaar Parkenoverleg
Het overleg is gestart in 1994 en bestaat dus alweer 10 jaar. Nu zijn er 34 deelnemers en 12 agendaleden. Bijeenkomsten vinden 3 keer per jaar plaats. Twee keer per jaar wordt een uitje, bijvoorbeeld een fietstocht, georganiseerd. Om te zorgen dat de bijeenkomsten mensen trekken, wordt een aantrekkelijk programma opgezet. Zo is er meestal een lezing of voordracht over een actueel thema door een deskundige. Daarnaast bereiden de aangesloten zelf ook regelmatig een presentatie voor.

Meedenken
Inmiddels is het Parkenoverleg goed bekend en wordt het door het milieucentrum uitgenodigd om mee te denken over gemeentelijke en provinciale plannen, zoals het structuurplan, De hoofd Groenstructuur en het Bomenstructuurplan.

Ook in Rotterdam?
Zou zo’n parkenoverleg ook iets voor Rotterdam zijn? Of zijn er al genoeg platforms en overleggen tussen groene groepen?

Reacties
Het milieucentrum wil graag weten wat men vindt van een parkenoverleg. Stuur uw reactie o.v.v. “parkenoverleg”naar: info@nullrotterdamsmilieucentrum.nl

Groot vliegtuig

Verdrag van Chicago leidt tot onenigheid in Schiebroek

Bewonerswerkgroep tegen Kaalslag opgericht

Ruim 30 bewoners van de Berberisweg, de Lindesingel en de Villeneuvestraat lopen te hoop tegen de plannen van de deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek met het Schiebroeksepark. Duizenden bomen dreigen gerooid te worden vanwege het ‘Verdrag van Chicago’.

In dit verdrag wordt bepaald dat bomen binnen een bepaalde straal van een vliegveld in verband met de vliegveiligheid een vastgestelde hoogte moeten hebben.

Gezien de ligging van het park in het verlengde van de start- en landingsbanen van Rotterdam Airport is helaas ook het verdrag voor het Schiebroekse Park van toepassing en moeten er enkele duizenden bomen verdwijnen of worden ingekort.

De bewonerswerkgroep ’tegen de Kaalslag’ vindt dat de deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek wel erg rigoureuze plannen heeft met het park. De werkgroep stelt dat alleen de bomen gerooid moeten worden die ook werkelijk gevaar opleveren voor de vliegveiligheid. ‘Het grote aantal bomen dat nu moet worden gerooid is niet nodig, dit is een vorm van kaalslag, duizenden jonge bomen kunnen gespaard blijven en dit is van een groot ecologisch, recreatief en maatschappelijk belang’, zo vinden de verontruste bewoners. Zij worden hierbij ondersteund door de Rotterdamse natuurorganisatie ‘De Bomenridders’.

Onderzoek Op eigen kracht en kosten
Geheel op eigen kracht en kosten heeft de werkgroep nu een uitgebreid onderzoek gedaan waarbij ze werden ondersteund door een ecologisch adviesbureau. In dit onderzoek wordt omschreven ‘hoe het anders kan’.

Provinciale Ecologische Hoofdstructuur
Het Schiebroekse Park is onderdeel van de Provinciale Ecologische Hoofdstructuur (PEHS) en zeer belangrijk voor broedvogels, aldus de Werkgroep.
Vogels als de hier zeldzame Boomklever en de Nachtegaal zijn er zelfs gesignaleerd. Een groot aantal bomen, met name in het bomenvak waar gekapt moet gaan worden, zijn belangrijk voor zes soorten vleermuizen. Er komen naast dieren in het park ook zeldzame paddestoelen en planten voor.

Met het eigen onderzoek in de hand probeert de bewonerswerkgroep en in samenwerking met de stichting Bomenridders nu de kap van bomen met (onder andere) juridische acties tegen te houden.

Convenant
In april 2003 werd echter na jarenlang getouwtrek tussen deelgemeente en gemeente enerzijds en de bewonersorganisaties en natuurorganisaties (waaronder het comité Behoud Schiebroekse Park) anderzijds een convenant ondertekend (zie elders op deze site onder ‘Ruimte’ >>> Schiebroeksepark).
In dit convenant werden verschillende afspraken over natuurbehoud en de herinrichting van het park bevestigd tussen de betrokken partijen maar werd ook overeengekomen dat de nu omstreden kap van de bomen doorgang kan vinden.

Deelgemeente, bewonersorganisatie en natuur – en milieuorganisaties praken hierbij af geen bezwaar aan te tekenen tegen het plan en de kapvergunningen.

Dit is de bewonerswerkgroep Berberisweg ‘Tegen Kaalslag Schiebroekse Park’ een doorn in het oog. Zij voelen zich door deze organisaties niet (meer) vertegenwoordigd.
De natuur – en bewonersorganisaties in kwestie stellen echter op hun beurt dat ze met het convenant heel wat ‘wisselgeld’ hebben binnengehaald, resultaten die nu vanwege de (juridische) acties van de bewonerswerkgroep Berberisweg tegen Kaalslag teloor dreigen te gaan.

Open brief
Als reactie op de acties van de bewonerswerkgroep Berberisweg hebben intussen een groot aantal Schierbroekse bewonersgroepen (20 in totaal) verenigd in de Samenwerkende Bewonersorganisaties Schiebroek (SBO) een open brief gestuurd aan de deelgemeente, het college van Burgemeester en Wethouders, de gemeenteraad, het milieucentrum en de pers.
Hierin neemt het SBO stelling tegen de bewonersgroep Berberisweg. Het SBO stelt in haar open brief dat er met de groot mogelijke spoed uitvoering moet worden gegeven aan de in het convenant afgesproken herinrichtingswerkzaamheden van het Schiebroekse Park. Men is bang dat de juridische acties van een (in hun ogen) kleine groep mensen de complete uitvoering van het plan in gevaar zal brengen, zo stellen de SBO bewonerswerkgroepen.

Wordt vervolgd.

Reacties in de vorm van een artikel zijn zeer welkom, mail naar: info@nullrotterdamsmilieucentrum.nl
(plaatsing onder voorbehoud!)

Contactadres:
Bewonerswerkgroep
‘Beberisweg tegen kaalslag Schiebroekse Park’
Cipreslaan 90
3053 NG Rotterdam

Contactadres:
Samenwerkende Bewonersorganisaties Schiebroek (SBO)
Bezoekadres: Kastanjelaan 80 Rotterdam
Postadres: Postbus 33029
3005 EA Rotterdam
e.mail: infosbo@nullfreeler.nl
tel. 010 – 422 77 28

Earthship.Bandenvullen.300

Milieucentrum wil naar ‘earthship’ in Kralingen

Door Marcel Potters Rotterdams Dagblad – 25 september 2003 –

Oude autobanden en blikjes vormen basis van nieuw onderkomen

 Earthship-tire earthships earthship-schematic-1

Directeur Emile van Rinsum van het Rotterdams Milieucentrum ziet het al voor zich. Een nieuw onderkomen voor zijn organisatie in het Kralingse Bos, lege blikjes en véél zand. Stapelen, metselen, afwerken en het Earthship is gereed.

Earthship? Simpel gezegd: een geheel uit duurzaam materiaal opgetrokken pand, dat geheel op eigen kracht functioneert. Dus los van stroomvoorziening en riolering. Wereldwijd staan er al zo’n duizend, vooral in Amerika. In Europa in Schotland om precies te zijn nú – eentje, op het Europese vasteland nog nul. Maar daarin komt dus, als het aan hem ligt, verandering.

Nú nog zit het milieucentrum aan de Coolsingel, recht tegenover het stadhuis. Dat is echter een tijdelijk onderkomen, dat over een jaar of vijf moet worden verlaten. ,,Het zou leuk zijn,’’ zegt hij, ,,als we in Kralingen een groot eathship kunnen neerzetten. Met een informatiecentrum, waar je van alles te weten kunt komen over het milieu en groene energie. Plus ruimte voor ons kantoor.’’

De bedenker van het wonen-met-minimale-milieubelasting is Michael Reynolds. Hij bedacht het concept van het stapelen van oude autobanden, die met zand worden gevuld. Die vormen de solide muren, die worden afgesmeerd met onder andere cement. Blikjes vormen eveneens bouwstenen, het dak is van hout. De voorkant -ú altijd naar het zuiden gericht bestaat uit glas.

De wanden vormen een thermische massa die als een soort warmte-collectoren dienst doen. Als het buiten warm is, is het binnen koel. En andersom. Er wordt géén energie aan toegevoegd, alles wordt hergebruikt. Zo doet gebruikt water dienst als voeding voor de groenten en planten in en rond het gebouw. Zonne-collectoren zorgen voor de stroomvoorziening.

Tot zover de theorie. Vooruitlopend op de bouw van zo’n earthship bij de Kralingse Plas bezochten Van Rinsum en mensen van de stichting OWAZE (Ontwikkeling van Woonstijlen met Afvalmaterialen en Zonne-energie volgens Earthship-principes) een soortgelijk Schots project. En keken de ogen uit. Een trip die het enthousiasme voor een Rotterdamse variant alleen maar vergrootte.

Vervuiling

,,Het grootste probleem,’’ stelt Van Rinsum vast, ,,wordt de bouwvergunning. Dat zag je ook in Schotland, daar had de bouwinspectie nog nooit van zoiets gehoord. Die stond een beetje op z’n hoofd te krabben. Autobanden, blikjes. Maar die banden zijn niet giftig. Het materiaal breekt nauwelijks af, over duizend jaar liggen ze er nóg. Hartstikke duurzaam dus.’’

Het idee is er, de zaak staat zij het voorzichtig op de rails. Een architekt is al aan de slag, en zal een boekje en een maquette produceren. Dit alles wordt in december gepresenteerd aan de Rotterdamse wethouder Van Sluis (milieu). Het gestoei met de regelgevers zal naar verwachting anderhalf jaar in beslag nemen, waarna de bouw zou kunnen beginnen.

Míts dan het benodigde geld op tafel is. Gehoopt wordt op bijdragen van particulieren, en bedrijven als Afvalverwerking Rijnmond (AVR) die tenslotte in afval handelt of ENECO. ,,Ik hoop op een soort samenwerking,’’ klinkt het. Een paar ton euro is gewenst.

Mocht dat lukken, kan de eerste band worden gelegd. Voor OWAZE zou dit een droom zijn die in vervulling gaat. Woordvoerder T. Viguurs: ,,We zijn momenteel met meerdere partijen aan het onderhandelen. Particulieren, overheidsinstanties, mensen die iets op een camping willen bouwen. En bijvoorbeeld in Turkije. Want earthships zijn aardbeving-bestendig. Maar die van het Milieucentrum zou de eerste worden in Nederland.’’

Het plan is om earthship-goeroe Reynolds naar Nederland te halen om het helpen met het bouwen van de fundering en de muren. Met behulp van vrijwilligers kan het nieuwe onderkomen van het Milieucentrum, ongeveer honderd vierkante meter groot, worden afgewerkt. Nee, het Rotterdamse earthship is geen luchtkasteel, benadrukt hij. ,,Zo rond 2006 moet ie er staan.’’

Earthship.Bandenvullen.300

Owazeteam naar Schotland!

Rotterdammers leren de basisprincipes van het bouwen van Earthships in de Schotse hooglanden.

Eind augustus 2003 vertrok een groep Rotterdammers op initiatief van de stichting Owaze met financiele steun vanuit het Rotterdams Milieucentrum naar het Schotse plaatsje Kinghorn (net boven Edinburgh).

In de heuvels rond ‘Craigencalt Farm’ wordt het eerste Earthschip in Europa gebouwd. Het Rotterdamse ‘bouwteam’ leerde hier de grondbeginselen van de bouw van Earthships. Het werken met adobe (een mengels van aarde, zand en stro), het aanleggen van ‘zwart- en grijswaterafvoer’ via een Greenhouse. Ook werd de werking van de energievoorziening (water, wind en zon) en zuiveren van (wit) water uitgelegd.

Het werd een aantal dagen hard werken met zand, aarde, water en stro waarin veel werd geleerd.
Het Rotterdamse bouwteam lijkt klaar voor een de bouw van het eerste Earthship op het Europese vaste land.

De bouw van het Schotse Earthship starte in juli 2002 op initiatief van Paula Cowie van de Schotse stichting Duurzame Wijkinitiatieven (SCI = Sustainable Communities Initiatives).

Op woensdag 17 december presenteert het Rotterdams Milieucentrum plannen voor de bouw van een Earthship in Rotterdam. U bent vanaf 19.30 uur welkom aan de Coolsingel 57. Een eerste boekje in een reeks van drie boekwerkjes over Experimentele en duurzame bouwwerken wordt dan aangeboden aan de directeur ROTEB en de wijkwethouder Milieu van Kralingen en Crooswijk. U kunt dan ook een videoverslag bekijken van de avonturen in Schotland maar ook meer vertelt over het bouwen van een Earthship.

Wilt u op de hoogte gehouden worden over de Earthships dan kunt u mailen naarinfo@nullrotterdamsmilieucentrum.nl>.

Sci – Scotland

Earthship Brighton

earthship-schematic-1

EARTHSHIPS MAKE A LANDING IN THE HIGHLANDS

Eind augustus 2003 vertrok een groep Rotterdammers op initiatief van de stichting Owaze met financiele steun vanuit het Rotterdams Milieucentrum naar het Schotse plaatsje Kinghorn (net boven Edinburgh).

 Earthship-tire Systems Photos earthships

Hier op de heuvels van ‘Craigencalt Farm’ wordt het eerste Earthschip in Europa gebouwd. Het Rotterdamse ‘bouwteam’ leerde hier de grondbeginselen van de bouw van Earthships.
De bouw van het Schotse Earthship starte in juli 2002 op initiatief van Paula Cowie van de Schotse stichting Duurzame Wijkinitiatieven (SCI = Sustainable Communities Initiatives).
De Amerikaanse uitvinder van de Earthships de biotect Michel Reynolds en zijn team was bij de aanvang van dit avontuur aanwezig om letterlijk de funderingen te leggen en de Schotten te ondersteunen met tekst en uitleg.

In het artikel in The Sunday Times van 29 september wordt initiatiefneemster Paula Cowie geinterviewd.

Sunday Times (GB) september 29 2002

Forget Spaceship Earth.
How about some Earthship space?
Ellie Carr discovers the environmentalists watching their waste to build eco-friendly houses.

Earth-packed tyres and aluminium cans make an unlikely “des tres”. But these are the face and foundations of Scotland’s first ‘Earthship’. Earthship Fife (naam van de provincie in Schotland, red.), cut into the hillside of Craigencalt Farm, is among the UK’s first examples of a type of sustainable housing initially pioneered 30 years ago in the unforgiving landscape of New Mexico by the American architect Michael Reynolds as a way of utilising waste.

Sci – Scotland

Earthship Biotecture

Craigencalt Ecology Centre (CEC)

Earthship Brighton

2012 Architecten

Paula Cowie, the women responsible for bringing Earthships to Scotland, stumbled across her first construction of this kind when she was a student holidaying in Mexico. A quick trawl around thewww.earthship.org website should reveal to the most cynical why she was smitten.
Build in keeping with their desert surroundings, these often split-level homes with their warren like sequences of rooms (called Us after theire shape), curvaceous terracotta-coloured walls and sunken baths studded with mosaic tiles have much a whiff of exotica as environmentalism about them.
While they have potential as low cost housing, some, like the 2,5 million euro Earthship owned by the American actor Dennis Weaver, are virtually tyre mansions.

Cowie discovered there were more than 1000 of these homes fashioned form recycled tyres and cans across the globe.

Earthship.scotland.300

1ste Earthship op het vaste land van Europa?

Met aangestampte aarde gevulde autobanden en aluminium blikjes vormen de basis van een Earthship.

Een schoolvoorbeeld van milieubewust en duurzaam bouwen en wonen. De Rotterdamse stichting Owaze wil een Earthship bouwen in Rotterdam. Een eerste voorbeeld op het Europese vasteland van een duurzaamwoningtype waarmee al ruim 30 jaar wordt geëxperimenteerd in het woeste landschap van New Mexico (VS). Een idee en initiatief van architect en biotect Michael Reynolds.

Alle milieuaspecten komen in deze vernieuwende en tegelijkertijd simpele (low tech) bouwmethode aan bod. Door het hergebruik van afvalmaterialen bij de constructie en door schone energiewinning is de CO2-uitstoot en het schadelijk effect op het milieu minimaal.

Earthships kunnen onafhankelijk functioneren van openbare nutsbedrijven en leidingnetten, waardoor er nauwelijks energierekeningen zijn. Het voornaamste bouwmateriaal bestaat uit gebruikte autobanden waarin aarde aangestampt wordt en die middels de hoge thermische massa de inwendige temperatuur stabiliseren.

OWAZE
Stichting OWAZE is een non profit organisatie.
OWAZE staat voor de Ontwikkeling van Woonstijlen met Afvalmaterialen en Zonneënergie volgens Earthshipconcepten. Het Rotterdams Milieucentrum ondersteunt de stichting Owaze.
Kijk voor meer informatie op http://www.owaze.tkOok te vinden onder web-links groepen Rijnmond.

Earthships in Europa
De eerste die in Europa een earthship wilde laten bouwen was een Nederlandse, Josephine Overeem, die in Nieuw Mexico een stage gevolgd heeft in earthshipbouw en vervolgens in de Ardennen een voorlichtingscentrum in earthship stijl wilde beginnen. De vergunningen waren rond en architect Michael Reynolds had een ontwerp gemaakt. De Waalse burgemeester hield het op het laatste moment echter tegen. Inmiddels was Michael al met een complete bouwploeg gearriveerd en om toch niet voor niets de reis gemaakt te hebben heeft hij in de tuin van Josephine’s Brusselse villa maar een schuur in earthship-stijl gebouwd. De Belgen die aan dit avontuur deelgenomen hebben stichtten Earthshipbelgium V.Z.W. en OWAZE werkt momenteel met hen samen om met steun van ontwikkelingsbedrijf Antwerpen een projectplan uit te werken voor een earthship documentatie-centrum als onderdeel van het stedelijk herinrichtings-project Spoornoord.

Schotland
Vorig jaar werd in Kinghorn in Schotland een demo earthship gebouwd. Het gebouw zal daar geruime tijd getest worden en naar gelang de bevindingen zullen meer definitieve bouwvergunningen afgegeven worden voor earthships. OWAZE produceerde een video impressie van de bouw en heeft inmiddels twee stagières bij Sci-Scotland gedetacheerd om de systemen te monitoren.
Ook vertrok eind augustus een ploeg van tien mensen naar Kinghorn om in een week tijd veel (bij) te leren over het bouwen van een Eartschip. Het team kwam terug met een schot aan informatie en volop energie. Een toekomstige bouwploeg lijkt geboren.
De excursie, workshop werd financieel ondersteund door het Rotterdams Milieucentrum.

Engeland
In Engeland hebben ze de earthship principes aan kunnen passen aan de Britse regelgeving. In Brighton wordt momenteel aan een milieueducatiecentrum gebouwd met gebruik van alle earthship principes. Het ontwikkelen van dit project was erg kostbaar daar er door allerlei instanties erg veel technisch, juridisch en wetenschappelijk voorwerk vereist werd. Het budget voorzag in de kosten van onderzoek, ontwerp, projectontwikkeling, bouw, monitoring en 1 jaar beheer als milieueducatiecentrum. De financiering kwam rond doordat het project de door Biffa Afval-verwerking toegekende Award voor milieubehoud won. Verder worden ze gefinancierd door de BOC Foundation.

Vertegenwoordigers van OWAZE, werken volop mee aan de realisatie van earthship Brighton en de stichting heeft een samenwerkingsovereenkomst met het management, zodat zij de beschikking hebben over alle gegevens als ontwerp, begroting, bestek en financiering. Daardoor kunnen de mensen van OWAZE op hun ervaringen bouwen om projecten in Nederland te versnellen. Verder bemiddelt OWAZE bij stage- en werkervaringsplaatsen in Brighton.

Earthship Biotecture

Craigencalt Ecology Centre (CEC)

Sci – Scotland

Earthship Brighton

2012 Architecten

Schiebroeksepark.2.

Convenant Schiebroeksepark ondertekend

Belangen van vogels en vleermuizen lijken veiliggesteld

Het Schiebroeksepark gaat danig op de schop. Een groot aantal bomen moet wijken of wordt ‘getopt’ voor de veiligheid van het vliegverkeer hetgeen internationaal is overeengekomen in het ‘verdrag van Chicago’. Natuur – en milieuorganisaties en de deelgemeente Schiebroek hebben lang met elkaar overlegd met het doel de schade aan de natuur zoveel mogelijk te beperken.

Convenant ondertekend
In april van dit jaar werd eindelijk het Convenant Schiebroekse Park ondertekend door de Deelgemeente Schiebroek en een aantal lokale Natuur en milieuorganisaties: het comite Behoud Schiebroeksepark, de stichting Natuur en Milieubescherming Noordrand, de Vleermuis Werkgroep Nederland (VLEN).

Verdrag van Chicago
Een grootschalige operatie in het Schiebroekse Park staat voor de deur.
Het convenant lijkt de minst slechte oplossing. De belangen van de vleermuizen en de vogels zijn redelijkerwijs veiliggesteld.
Zorgvuldig zijn in samenwerking met enkele mensen van de Natuur-en Vogelwacht Rotta op diverse plaatsen nieuwe vleermuis – en vogelnestkasten opgehangen, als een bananenschil om het “werkgebied” heen.
In het gedeelte van het Schiebroekse Park dat in het kader van het Verdrag van Chicago zal worden aangepakt zullen relatief veel bomen met gaten, holtes en spleten worden getopt en dus intact blijven als waardevolle natuurelementen.
Ook groepjes bomen begroeid met Hédera (Klimop) zullen grotendeels blijven staan.
De al jarenlang aanwezige vleermuiskasten en vogelnestkasten zullen worden gehandhaafd of worden verplaatst. En in herplant en extra aanplant is voorzien.
En zo zijn er nog meer zaken geregeld in het convenant (meer informatie kun u bij de deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek krijgen – kijk op de website -:
http://www.his.rotterdam.nl
of bel de deelgemeente op 010 – 461 55 61

Bewonerswerkgroep ’tegen de Kaalslag’
Eind vorig jaar is er door een aantal bewoners rondom het Schiebroekse Park een bewonerswerkgroep ’tegen de Kaalslag’ opgericht.
Een groep bewoners die het niet eens is met de (deel)gemeentelijke plannen met het park.
Deze werkgroep onderneemt (juridische) actie tegen de plannen van de (deel)gemeente. Ook spreken zij zich uit tegen het reeds afgesloten convenant. De bewoners worden hierbij ondersteund door de stichting Bomenridders.

(Zie hierover onder actueel het artikel ‘Verdrag van Chicago leidt tot onenigheid in Schiebroek’)

Andere Schiebroekse bewonerswerkgroepen, aangesloten bij het SBO (de samenwerkende Bewonersorganisaties in Schiebroek), schreven medio maart hierover een open brief aan de deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek en de gemeente Rotterdam. Zij willen dat de uitvoering van de herinrichtingsplannen doorgaat.

Contactadres:
Bewonerswerkgroep
Beberisweg tegen kaalslag Schiebroekse Park
Cipreslaan 90
3053 NG Rotterdam

Contactadres:
Samenwerkende Bewonersorganisaties Schiebroek (SBO)
Bezoekadres: Kastanjelaan 80 Rotterdam
Postadres: Postbus 33029
3005 EA Rotterdam
e.mail: infosbo@nullfreeler.nl
tel. 010 – 422 77 28

Verdrag van Chicago